در زمان شیوع این بیماری افراد کم‌توان و اطرافیانی که از آن‌ها مراقبت می‌کنند ممکن است با موانعی رو‌به‌رو باشند. این موانع می‌توانند باعث شوند این افراد دسترسی لازم را به اطلاعات و حمایت‌های درمانی ضروری برای کاهش خطر ابتلا به COVID-19 را نداشته باشند. از جمله این موانع می‌توان موارد زیر را نام برد:

موانع محیطی:

»   نبود اطلاع‌رسانی مناسب و عدم انتقال صحیح اطلاعات ضروری؛

»   نبود امکانات لازم به‌منظور دسترسی افراد با کم‌توانی‌های فیزیکی به مراکز بهداشتی‌درمانی.

موانع مرتبط با سیستم‌های بهداشتی-‌درمانی:

»   نبود توان پرداخت هزینه‌های سیستم بهداشتی-درمانی برای برخی از ایشان با انواع کم‌توانی‌ها؛

»   نبود پروتکل‌های درمانی مشخص به‌منظور قرنطینه‌کردن این افراد.

موانع رفتاری:

»   وجود افکار تبعیض‌آمیز و تعصبات بی‌مورد درباره‌ی افراد کم‌توان، از جمله این فکر اشتباه که این افراد نمی‌توانند از عهده‌ی این بیماری برآیند.

این موانع سبب می‌شوند افراد کم‌توان و نیز مراقبان آن‌ها استرس و اضطراب بیشتری را از سر بگذرانند. بنابراین ضروری است که در این شرایط به نیازهای این افراد توجه شود و اقداماتی اورژانسی و سریع به‌منظور حفظ سلامت جسمی و ذهنی ایشان، همزمان با تلاش برای کاهش‌ خطر ابتلا به بیماری COVID-19 صورت گیرد. این اقدامات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

»   فراهم کردن راه‌های ارتباطی مؤثر و مناسب به‌ منظور انتقال پیام‌های مختلف به افراد با کم‌توانی‌های مختلف (از جمله حسی، حرکتی، شناختی و روانشناختی). مثال‌ها شامل موارد زیر هستند:

»   فراهم‌ کردن کادر درمانی که بتواند با زبان اشاره با افراد ناشنوا صحبت کند، یا حداقل حضور فردی که به این زبان آشنا باشد و بتواند پیام‌ها میان کادر درمان و بیمار را منتقل کند.

»   انتقال پیام‌ها به ‌صورتی که فهم آن برای افراد با کم‌توانی ذهنی و شناختی و روانشناختی ساده باشد.

»   استفاده از راه‌های ارتباطی مختلف غیر از متن نوشتاری، از جمله مکالمه‌ی فرد با فرد یا وب‌سایت‌های تعاملی.

»   در صورتی که نیاز باشد مراقب یک فرد کم‌توان به دلیل آلودگی به ویروس قرنطینه شود و این موضوع به جدایی موقت ایشان بیانجامد، لازم است که تمامی اقدامات به‌ منظور حمایت از فرد کم‌توان در زمان دوری از مراقبش به عمل آید.

»   سازمان‌های اجتماعی می‌توانند برای افراد کم‌توانی که از خانواده و مراقبان خود جدا شده‌اند، حمایت‌های سلامت ذهنی-‌روانشناختی فراهم کنند.

»   در خصوص افراد کم‌توان و خانواده و مراقبان آن‌ها باید مراقبت‌های لازم در زمان شیوع بیماری در تمامی مراحل در نظر گرفته شوند.

منبع :

Briefing note on addressing mental health and psychosocial aspects of COVID-19 Outbreak-Version 1.0 (IASC Reference group for Mental Health and Psychosocial Support in Emergency Settings)